Ruhum da bir sýkýntý nefsimden tuzak Vaha bile çölleþti her yerim kurak Bir damla sözün yaðmurken bende Söz gönle küskün göz gönülden ýrak
Sözlerin parýldardý kalbimde yaldýz Seninle hasbýhal eder kalmazdým yalnýz Her gecenin sabahýnda batmayan yýldýz Þimdi sürgün kendinde,sönük ve yapayalnýz
Kerbelayým kendimde suya hasretim Bekliyorum yaðmurunu dindirsin diye! Yalnýzlýðýn girdabýnda sarmal gurbetim Beni benden alýp gezdirsin diye!
Ýçimde çölleþen kurak bir mevsim var Yaðmurum da kesildi esmez rüzgarým Yalnýzlýk dikili aðacým gölgem bana yadigar Kendi yaðýmla kavrulur küllerim de ben varým Yusuf Erdoðan
Sosyal Medyada Paylaşın:
mevlana diyarı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.