avuçlarýmda eriyen sadakat yolculuðum sevgimden güç alýyor damarlarýmda dolaþan asitli bir kan gibi ruhum sürgünler yaþýyor güneþin doðuþu gibi büyük bir bedel ödüyor
þimdi aþka zarar veren kiþiler var aramýzda ölümsüz aþk diyarýndan gelen ben gölgesinde eriyen sen sensizlik sessizliðin sensizliðin de ölümü bile ihanet sayan yine ben kor ateþler içinde yalnýz býrakan sen demek ki aradýðýn kadýn ben deðilim ey ben
sen duyma genede sen hala gücüm var aþkýna eskiden olduðu gibi hadi koþalým desen akýþýna elim ayaðým koþmak ister
varsýn sazýmýn telleri ince çalsýn kapýsýna kapýsýna vuruldum bakýþýna bakýþýna yandým saçýnýn uçuþuna dokunamadýðým hadi renk renk geliþtir beni ölmüþ kadýn ruhumun sözleri bir gün kaldýðý yerden baþlasýn
bak ben sana benziyor gülüþüm ben kokar ben bulmasýný bilirim benimi sen kendin ol kendine yürü ki geceden yarým kalan vals larýn için açýk kapýn olsun diz çökmek yok ahlamak yok yalvarmak yok þansýn varsa acýmaz açmalardan acýtma lar çünkü kalbim sürgün kalbine
Gülay GÖKTÜRK Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülay Göktürk Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.