HASRETiN

Ben kimim ben neyim unuttum artýk
Aklýmý baþýmdan aldý hasretin
Bu sevdalý baþým görmüyor yastýk
Günümü gecemi çaldý hasretin

Ne çok yavaþladý ne de yoruldu
Sanma ki çoskusu bir gün duruldu
Tam orta yerime gelip kuruldu
Kalbimde yer etti kaldý hasretin

Ben yandým ateþi bir gün tütmedi
Yokluðuna artýk gücüm yetmedi
Daðlara gizlendim fayda etmedi
Her yerde yerimi buldu hasretin

Sýmsýcak ekmeðin kokusu gibi
Seni seven kalbin dokusu gibi
Bazen bir çocugun korkusu gibi
En büyük kabusum oldu hasretin

azaptar
Sosyal Medyada Paylaşın: