Ýsteksiz arzularla silikleþiyor zaman Ayak tabanlarýmda birikiyor yorgunluðun kan izleri Zaman son/y/suzluðun yolculuðunda tüm korkularla cebelleþerek geçiyor Akýp geçiyor an be an adýna ömür diye oturduðumuz sofra Kan toplayan yorgunluðun içinde Acýyla baðdaþ kurmuþ bedenler gibiyiz seninle Dirayetsiz kuþatmalar silsilesi Beynimde hasar görmüþ düþüncelerin umutsuz yanýyla kayboluyorum sende Ve En iyisi mi sen bende gülüþlerini býrak giderken Biliyor musun? Ben düþüncelerinde var olma mücadelesiyle Her sabah uyanadururken yeni bir güne ve sana Sen yine en iyisi mi aklýndan çýkar beni Benden de bu aklýndan çýkarma vefasýzlýðýný beklemeden Çünkü bilir misin? Ben seni sen gibi sevmedim Git ya da kal Sana karýþmayacaðým … -Hüsnü BALA Sosyal Medyada Paylaşın:
firari73 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.