sonra üzülüyorum. bilirsin sen beni, üzülünce uykum gelir.
uyuyorum...
sonra uyku uyanýklýk arasý yazýyorum. bana yazýlarýmýn tarihini soruyorsun; uykuluydum hatýrlamýyorum diyorum. uykucu þaire diyorsun, gülüyorsun... gülüþünü özlüyorum.
ve uyuyorum...
bilmezsin sen, bu ara çok fazla uyuyorum. ama bilirsin beni, uyumalarýmýn sebebini... yirmi beþ ekim, saat sabahýn dördü. uyku uyanýklýk arasý, özlem molasý, saat dördü sekiz geçiyor..
inan geçiyor!
sürekli uyusam da hayat geçiyor. seninlede geçiyordu,
sensizde geçiyor...
Özlüyor, üzülüyor, sonra mýþýl mýþýl uyuyorum...
Salise Erol (Uykucu þaire)
Sosyal Medyada Paylaşın:
gulemale Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.