Destur verin gönül ehli, edep yüklü pir kalemler.
Hem gündüzde hem gecede, özü sözü bir kalemler.
Buyur deyin bu kem kula, sofranýzdan ekmek yesin.
Gönül pýnarlarýnýzdan, akan suyla el yüz yusun.(*)
Dokuz köyden kovularak, en sonunda bulmuþ sizi.
Ölçüp tartýn isterseniz, hakikattir her bir sözü.
El uzatýn öpüversin, elinizi baþa koysun.
Duanýzý alýp sizden, nefsi tenden söküp soysun.
Bu divane çok geçmeden, Hak’ka ömür vermek ister.
“Ýkra” (**) diyen bir Kitap’ýn, sýrlarýna ermek ister.
Daha önce tatmadýðý, duygularý sizde tatsýn.
Maneviyat iklimine, bir mübarek adým atsýn.
Hamdýr biraz olsun varsýn, aþk od’unda piþip yansýn.
Avucuna köz koyunca, kankýrmýzý buzdur sansýn.
Nefes verin aðzýna da, Hak’tan gayrý söz demesin.
Torbasýndan çýkarýp da, azýk diye köz yemesin.
Açýn gönül gözünü de, hakikati o da görsün.
Maneviyat kapýsýndan, içeriye o da girsin.
Hu Erenler size derim, Destur verin Ýsmail’e !
Tesbih etsin ömür boyu, Hak’ký Hüsn-ü Esma ile (***) !...
(*) yýkasýn
(**) Oku
(***) Hüsn-ü esma =Ýsimlerin Güzeli ( Esma-ül Hüsna = Güzel Ýsimler )
Onuncuköylü
Ýsmail SIKICIKOÐLU
Savaþtepe/Balýkesir
K.S
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.