gizeminde bir gün düþüncenin hasreti bulmak isterse denizi gözlerindeyim
bulmak isterse yine bir akþamüstü veda ederken bahara hisli bir damlada göz bebeðimdesin
yine de hâlâ akýyorsan vurgun durgun uzak deðil deniz geçse de çaðlamak için vakit henüz kavuþma mesafesindeyse de umutlar
ne fayda ne fayda aþka dair ne varsa söylenmiþ okunmuþ kitaplarda yaþam sarý örtüsünde dingin anlatacaðýný anlatýp gitmiþ gözlerin ve siyah kalemle son noktayý koymuþsun artýk ahde vefa diye fasýllarý yeniden uyandýrýp niye neden niçin boyamak pembeye
aaah nidasý periþan ben alýþtým griye siyaha
ve mevsim baharsa yine de hâlâ
aralasam da kader perdesini kirpiklerimin dünyayý durdurmak kadar zor zor dostum
geçtim böceklerden çiçeklerden geçtim yeþilden sarýsýndan güneþin ve ayýn halesinden hilâlinden felsefe yapýyorum sanma kaçýyorum hayatýn tüm renklerinden içimdeki sen gel diyor içimdeki ben geç gelmem gelemem artýk oyununa hiç bir rengin
siyahý yakýþtýrdým aynalarda kendime ve siyah olan ne varsa kalan bir kaç yýldýz göz kýrpsa da aydýnlatmýyor gecemi aydýnlatmaya yetmiyor siyahým kapkara medeniyetin donanýmý sarsa da dört bir yanýmý aydýnlatmýyor öyle karayým anla
anlamazsýn biliyorum anlayamazsýn neden düþman oldum aynalara tüm renklere bu yaþtan sonra anla anla siyahým
o kadar doygun yutuyorum tüm renkleri neydi sahi aþkýn rengi? unuttum gözlerinin karasýnda
aþk üstüne konuþmayacaktým oysa oysa bir derin çukurmuþ o da ehliyeti olmayana
kýrmýzýyý ondan yutarmýþ siyah daha çok aþk kýrmýzý mýydý yoksa
arz-ý endam eyledim aksisedama neden sonra baktým baktým eser yok tükettiði sudan selden ferime oysa oysa kan kýrmýzý içimdeki dere þýrýl þýrýl oluk oluk akýyor durmaksýzýn kalbime aczime kendimi bilmenin bilinmezliðinde