Cân Cânânındır

Ýp.. Yüzyýllarý sallandýran câni,
Ýlmek ilmek takýldýn boyunlara..
Seni büken eller þimdi hani ?
Hani gelmezdik oyunlara..!

Bir sor aklýna, bu kanunu kim yazdý,
Bir bak etrâfýna, bu mezârý kim kazdý..
Bir cân düþtü topraða, bin cânân aðladý,
Kana bulanan eller azdý da azdý..

Daðlarý düz ettik, denizleri tuz,
Yaþlarý fark etmez, on / on beþ / otuz..
Ýmâný yüreðinden dolup taþarken,
Kimine güneþ düþtü, kimine kuz...

Yârini ellere býraktý gitti,
Yarýný görmedi, bugünü dün bitti..
Kalemler yazsaydý nice derdi,
Bir kalem kýrýldý, ömrüne yetti...

Sen de yolcuya yoldaþ ol Ýbn-i Mâtem..
Nasýlsa bir gün Azrail gelecek zâten..
Ýyiliðin adý erdem, kötülük hep kem..
Ölümü içsen olmaz zehir, illede zemzem...

|Ýbn Mâtem’in kaleminden..


Sosyal Medyada Paylaşın: