PİŞE PİŞE ÖLÜYOM
Dertler çarmýðýna bu gün gerildim,
Ciðerlerim þiþe, þiþe ölüyom.
Günde bin kez ölüp, ölüp dirildim,
Ataþlar da piþe ,piþe ölüyom.
Tan vaktinde bütün sema sisliydi,
Deli dalgalarla deniz pusluydu,
Yüce daðlar benim için yaslýydý,
Uçurumdan düþe,düþe ölüyom.
Acýnmaz mý ataþlar da kalana,
Er meydaný uðramýþtý talana,
Dost diyerek sarýlýnca yýlana,
Kara toprak eþe,eþe ölüyom.
Aðýt düþtü sevda diyen dillere,
Bir umut diyerek düþtüm yollara,
Saldým þimdi kendim gurbet ellere,
Diyarlarý aþa,aþa ölüyom.
Ozan Zekim her gün baþka biçimde,
Mezar taþým þimdi benim göçümde,
Bilsen fýrtýnalar kopar içimde,
Hasretinle taþa,taþa ölüyom...
OZAN ZEKÝ TUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.