Rüzgârlarla beraber uçuþan yapraklarda,
Karýþýp kaybolmuþsam otur aðla Ýstanbul.!
Doyduðum sende deðil, doðduðum topraklarda
Ölmeye gidiyorsam otur aðla Ýstanbul.!
Uzungöl’de bir gece, bir yýllýk uyumayý,
Sabah ezan sesiyle, kuþ sesleri duymayý,
Çam kokulu meltemden bir nefes solumayý,
Çekmeye gidiyorsam, otur aðla Ýstanbul.!
Sen uyut kollarýnda ardýmda kalanlarý,
Þikayet edeceðim izimi bulanlarý,
Kendimi kandýrarak unutup olanlarý,
Gülmeye gidiyorsam otur aðla Ýstanbul.!
Ayser ÖZBAKIR