ben seni içimde acýlarýmla yaþarken senin vurdumduymazlýk diyarlarýnda cümbüþ yapmadýðýn ne malum? gerçek dünyanýn gerçekleriyle yüzleþmek gerekli olsada gel sen yüreðe sor acaba o ne cevap verecek asýlýrken sevdasý hanelerinde.. bir varmýþ bir yokmuþ gibi geliyor belki sana düþülmüþ tuzaðýn içindekileri bilemezsin sen karanlýktan karanlýða geçilmenin ne olduðunu, zaman tünelinin sonsuzluðunda bir çark çark ederken sensizliðin kollarýnda.. göz yaþlarý süzülür kurumasý elde bile deðil yanaklarda.. kelimeler boþ gibi dururken sözler acizliklerinde dans ederler meðerse hepsi hayalden baþka bir þey deðilmiþ düþlerde oynaþýrken bizler.. umut dirseðini gösteriyor yine her zaman ki nasipsizliði kýsmet.. tek çare beklemek kopsun kýyamet...
(Berlin,18.03.2014)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.