Gözlerime mil çektim týkadým kulaðýmý Kestim sonunda senle olan gönül baðýmý Kapattým senden sonra þu gönül otaðýmý Kapýsýndan kimseyi sokmayacaðým artýk *
Aþkýnla divaneyim kalmadý hiç rahatým Seninle oynaþmaya ne güç var ne takatým Zaten senin sayende heder oldu hayatým Bundan böyle kimseye bakmayacaðým artýk *
Ne Nemrut’un sarayý ne Bel kýzýn tahtýna Bak benzedi þu bahtým çölde Mecnun bahtýna Uyamadým sayende hayatýmýn ahtýna Yemin ettim kimseyi takmayacaðým artýk *
Ömrümün hazanýnda meczuba çýktý adým Ölüm denen meçhule giderken adým adým Bu sevda masalýnda inan doldu miadým Kimseye aþk þarkýsý yakmayacaðým artýk
HASAN YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasanyılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.