Vatan için çanakkale

Mücerred seriyle arþa varýrlar
Afakýn seyrine eyledi nazar.
Çanakkale için deme sararlar
Þehitlik yolunda olur mu pazar,
Mücerred seriyle arþa varýrlar.

Peygamber ocaðý gönüller kail
Seyit onbaþýya mermisi nail
Bir rüzgârý ile düþmaný zail
Destanlar içinde destanlar yazar,
Çiðnetmez vataný düþman tararlar.

Ana baba gardaþ hatýra gelmez
Çoluk çocuk eþi aynda görülmez
Can nedir yurt için can mý verilmez
Firdevs-i alayý can canda gezer,
Conkbayýrý zordur düþman yorarlar.

Hubbül-vatan için gül nefesleri
Evlad-ý vatanýn bitmez sesleri
Þehit düþtü ilmin müderrisleri
Yek de olsa evlat yurda muhtazar,
Ýman-ý aþk ile harbe yürürler.

Bu can Perestiþkâr güzel vatana
Bakýn þu topraða vecdle yatana
Asakir feridem yolu tutana
Düþmana aman yok kökünü kazar,
Çanakkale bir aþk; kana bürürler.

Þe’m olur þehitler ilahi yolda
Âliyi enveri yanýyor solda
Gelibolu geçit vermez bir kolda
Medeniyet denen þu kelpler azar,
Meydaný boþ görmüþ itler ürürler.

Samt ettik sanmayýn Seddülbahirde
Arýburnu sýrat oldu zahirde
Küffarýn nefesi biter ahirde
Bu millet yapýlan oyunu bozar,
Düþmaný kazýyýp yurttan kürürler.
Puslu gecesinde mayýnlar dizdi
Nusret´im þanýyla cihaný ezdi
Yedi düvel kendi canýndan bezdi
Çanakkale dardýr sonlarý çizer,
Kalbura dönerek dibi görürler.

Kanlýtepe kanlar içinde kaldý
Havantepe mezar düþmanlar doldu
Kadem basan kâfir belayý buldu
Nice isimler ki ölmeye hazýr,
Düþman halas için çare ararlar.

On dokuz Aralýk günü görülür
Türkün gücü bitmez düþmanlar bilir
Bu vatan için ki nice can ölür
Çanakkale ýs´lý ýs´sýz bir mezar
Allah Allah deyip can çaðýrýrlar.



Mücerred: Yalnýz, Tek.
Ser: Baþ.
Afak: Ufuklar, yerle göðün birleþtiði gibi görünen uzak daire.
Nazar: Bakýþ.
Kail: Rýza göstermiþ, razý olmuþ, inanmýþ.
Nail: Eriþmek, ulaþmak, kavuþmak.
Zail: Tükenen.
Ayn: Göz.
Firdevs-i ala: Cennetteki altýncý kat.
Hubbül-vatan: Vatan sevgisi.
Evlad-ý vatan: Vatan çocuklarý.
Yek: Bir, tek.
Evlat: Çocuk (bir kimsenin oðlu veya kýzý).
Muhtazar: Hazýrlanmýþ
Ýman-ý aþk: Kutsal inanç, güçlü inanç.
Harb: Ýki devletin birbirleriyle çarpýþmasý, vuruþmasý, savaþmasý.
Perestiþkâr: Taparcasýna seven, tapýnan, delicesine seven.
Vecd: Aþk, muhabbet. Kendinden geçecek, unutacak kadar Ýlâhî bir aþk hali.
Asakir: Askerler, erler.
Feride: Benzeri bulunmayan.
Bürümek: Kaplamak, örtmek, sarmak.
Þe´m: Mum, ýþýk.
Âliyi enveri: Yüce nuru.
Kelp: Köpek.
Ürümek: Havlamak.
Samt: Susma, sükût.
Zahir: Açýk, belli.
Ahir: Son, en sonra, sonunda.
Kürümek: küremek, kürekle atýp temizlemek.
Nusret: Çanakkale savaþýnda boðaza mayýn döþemek için kullanýlan geminin adý.
Düvel: Devletler.
Kalbur: Tahýl ve baþka iri taneli maddeleri elemek için kullanýlan büyük delikli veya seyrek telli elek.
Kadem: Ayak, adým.
Kâfir: Allah´ýn varlýðýný yadsýyan kimse, acýmasýz, zalim.
Halas: Kurtuluþ, kurtulma.
Is: Sahip, iye.

Sosyal Medyada Paylaşın: