Bir ses göðün karnýný deþerek haykýrdý Kimsin sen?
Bir çiçek usulca boynunu büktü. Bir aþk tepe taklak yuvarlandý yürekten . Bir umut vardý cýlýz mum ýþýðýnda büyüyen kendi ayaðýnýn altýnda ki sehpaya kendi vurdu tekmeyi ve asýldý incecik boynundan.
Bir yanda görünen bir yok oluþun ayak sesleri sessiz hücremin kapýsýnda canlanýrken göðsümde sancý dirildi ’’ iþte dedi sevdiðin adam’’ hala deðer mi diyorsun diye dikildi karþýma gözlerim harp halinde ki þimþeklerini çaktý savaþ meydanýnýn ortasýna ’’ Yok dedi’’ bu savaþýn galibi yok..
Sevilmediðini anlayan yüreðim korku ile bir mengeneye sýkýþmýþ kaçmaya çalýþýyor kendinden.
Nabzýmda atan sol yanýmýn sancýsý ayaklarým gerisin geri gidiyor karþýmda gördüklerimden ruh desen kalbin týpa týp yalancýsý.
Medusa gibi ölüm saçmak istiyorum yalan kokan gecelere bak demek istiyorum yaraladýðýn gözlerimin içine ve öl artýk nasýl ki gelirken bir hiçlik duvarýndan düþtüysen ellerime yine bir hiç gibi git yüreðimden.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.