Git
Git son baharlarda savrulan yapraklar gibi
bu sehri adým adým terkederek git
aðlamadan,geride kalanlara aldýrmadan
cennet kokunu rüzgarlara savurarak git
gece düþlerimden
gündüz gülüþlerimden
yerle,gök arasinda sýkýþýp kalan bedenimden
hatýrýmý yýka,yýka
umudumu kýra,kýra git
Artýk dinsin bu pervasýzca acý
müsaade istemeden,kapýlarý kýrarcasýna git
agliyormuyum diye bakma ardina
topla bütün anýlarý öyle git
göðsümü parcalarcasina
benligimi söküp alýrcasýna git
gözlerime sinmiþ hayalini
dilime dolanan ismini alda git
býrak kanasýn sana dair ne varsa
benden aldýklarýný yerine koymadan git
böyle paramparca olduktan sonra
istemem bir teselli birakmadan git
yalýn ayak sana koþtuðum sokaklardan git
her bir izini toplayarak git
gökyüzümün mavisini üstüme devirdin
durma cesedimin üstüne imzaný atta öyle git
hulisi kazankaya 17.03.2014_23.01
Sosyal Medyada Paylaşın:
kazankaya hulisi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.