IŞIKLI AĞAÇLARA ÜFLENEN DUALAR
Kalýn köklerinde yapraklarýný sýmsýký saran dökmeyen aðaçlarýn kutsal sayýldýðý Pagan döneminde ölümsüz yaþamýn si mgesiydi bu aðaçlar
Eski Mýsýr Çin Yahudilerin önünde eðilip büküldüðü yaþam si mgesi bu aðaçlar ölümden korkan insanlarýn tapýnaðý idi,bunlar nesnelere tapýnan kýyamet gününde bu taþlarýn þahitliðine inanmýþ kiþiler idi..
Sonralarý Hristiyanlýðýn yayýlmasý ile birlikte onlara göre inaçlarýnda þeytanlarý korkup bu aðaçtan ve ýþýklardan korkmalarýný saðlamaktý
aðaçlara bir þeyler asmak süslemek geleneði cennet bahçesindeki elma aðacý tasviri üzerine çýktý,
çörekler þekerlemeler mumlar astýlar bunlar batý Alman’ lardý
sonra göçmen Alman lar Amerika ya bu geleneði taþýdý derken Avusturya ,Ýsviçre Polonya Hollanda Japonya Çin dünyada gelenek haline geldi
çocuklara hediye býrakan Noel baba ise Antalya da Demre Myra Piscopos Nicolaya kökeni uzanýr
efsanelere göre kuzey kutbunda yaþar oyuncaklar yontar bacalardan evlere ren geyikleri ile ulaþtýrýr
Afrida ’ nýn yaþam satýrlarýnda ise hayat
ayrýmcýlýðý ýrk deðil ama din konusunda yapmaya baþlamýþtý bile,karþýsýndaki doðrular diðerine yanlýþtý,
yýlbaþý akþamý yemeðe davet edilen Yasin
ben o gece et yemeyeceðim dedi sadece meyve hazýrlayýn bana anlaþtýk mý?
niye ? Afrida gülümsedi domuz eti yok ki hindi var hemde fýrýnda kocaman kýzarmýþ bol bezelye ve havuçlu,
dinim müsaade etmiyor ýsrar etme bakalým küçük haným sadece meyve ve þekerleme kahve bana yeter
ÜFLEDÝÐÝM DUALARIN ÖTESÝNDE
Dionysos emredince kan kýrmýzý þarap sýzar dudaklarýndan
oyma tapýnaklarýn etrafýnda toplanýrlar
kutsal saydýðým taþlar baþ ucumda
nerede huzurum gösterecek tanrýlar tanrýçalar
istediðim doðrularý artýk ben yazacaðým
þimdi tanrýça benim rengime boyanacak
kýyamet gününde konuþacak ýzdýrabýmý yazacak kutsal taþlar
heykellerde resimlerde doðanýn her yerinde Afrika baðýracak
halimizi gördü aðlýyor yardým edecek kainattaki tanrýlar
enerji verecekler evimin her köþesinde þimdi
mutluluðu yükledim bize dokunamayacaklar
kontrolünü kaybetmiþ zihnim
onlara hizmet eden köleler
benim inancýmda olmayacaklar
þaþýrdým mý ben yoksa
beni boþluðun ortasýna iten kim?
baþka güçler mi yoksa sardý þu bedenimi
nedir bu kin?nedir bu öfke?bende bitmeyecek mi?
diz çökerek þimdi ýþýklý þu aðacýn önünde
kendilerine yazdýðý beyaz sayfalý dinleri itip
kendi dinimi kara kalem kömürüyle
belki de ben yazacaðým
bir paganmýyým ben ?
puttan taþtan aðaçtan
hangi sesi ararým?
canlansýn ses versin bir çare bulsun
diyeydi
oysa dualarým
BEN AFRÝDA
DOÐRULARI ARARKEN
BÝR IÞIKLI AÐAÇ
SOÐUK BÝR HEYKELÝN
ÖNÜNDE NÝYE YALVARIRIM?
EYVAH ÝÞÝTEMÝYORUM
NÝYE CEVAP VEREN YOK?
OYSA
BEN ONUN SESÝNÝ ARARIM
AFRÝKA’LI MODACI AFRÝDA’NIN AÞK HÝKAYESÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
demet demet şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.