O SONBAHARDI

yokluðunu hisstmek;
durup dururken baðrýna bi acý saplanmasý gibi biþeydi...
anlam veremediðin duygular,
cevabý olmayan sorular,
ve sebebi bilinmeyen hastalýklar gibi bÝrþeydin iþte sen...
öylesi tarifsiz ve öylesi acý...


þimdi bi köþe bekçisi oldum
ne gündüz dinliyorum ne gece;
hasretinin bedelini,sokaðýndaki efkarýmla ödüyorum...


elimi tutan adýna "hayat" dediðim ellerin geliyor aklýma,
yutkunup yokluðundan içiyorum yudum yudum sonra...
kahrýn öldürecek gibi bakýyor gözlerime,
içtikçe hasretini sarhoþ oluyorum,
saatler günler geçiyor sokaðýnda;
bi sen geçmiyorsun...
sanki ölüp ölüp yeniden diriliyorum...

zaman geçmiyor
durdu iþte;
sen kolunda "yar" dediðinle sokaðýndan geçiyorsun...
ben "yara" dediðimle canýmdan geçiyorum...
sen üþümesin diye yaðmurlu havada onu sarýyorsun;
ben bu yangýný söndürmek için topraklar giydirin üzerime diyorum...

farklýydýk iþte...
ayný þehirde;sen yandýn ben dondum...
we þimdi;beni ateþlere attýn...
YAR DEDÝÐÝNÝN ELLERÝYLE ELLERÝNÝ ISITTIN...


arþa ulaþtý feryat seslerim þimdi;bi sen duymadýn...
ömrüm boyunca sensizliði yazmaktan býkmayacaðým...
dilerim bigün öyle bi gelki...
tüm gidiþlerin;eyvah desin
ve düþlerine tek cevabým olsun...
ARTIK ÇOK ÞEY ÝÇÝN ÇOK GEÇ...
SEN ÝLK BAHARDIN
SENSÝZLÝK SON BAHARIM OLDU...

^cENNET kUÞU^


Sosyal Medyada Paylaşın: