Bir hilal uðruna geçerek candan.
Nice koçyiðitler çýktý vatandan.
Bayraðým rengini almýþtý kandan.
Albayrakta yýldýz,ay Çanakkale…
Çýkýp tepelere eylesen nazar.
Her tarafta taþ’sýz,kefensiz mezar.
Türk milleti tarihi kanýyla yazar.
Dur dedik dünyaya hay Çanakkale…
Gözgözü görmüyor tozdan dumandan.
Yýlmayan bir ordu,baþta kumandan.
Tükenmez güç alýp eþsiz imandan.
Vermedim kimseye pay Çanakkale…
Çerkez,Avþar,Yörük,Kürt,Türk,Dadaþ’tan.
Nevþehir,Konya,Van,Urfa,Maraþ’tan.
Ýhtiyar,genç,çoluk çocuk her yaþtan.
Binlerce þehidi say Çanakkale…
Kýrk yeri yamalý esvabý giyen.
Kuru ekmek,buðday çorbasý yiyen.
Bu halde düþmana geçit yok diyen.
Ne aslanlar vardý vay Çanakkale…
Bir olup gelmiþler garb ile þark’ý.
Set çekip durdurduk hayasýz ark’ý
Ramazan,dillerde her zaman türkü.
Bitmeyen destansýn oy Çanakkale…
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepekeöy
16.03.2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.