Gönül bana ne fetva fermanýndan Senin kapýn içe benim ki dýþa dönük Ben mum yakarým güneþ kýyýsýna ya Senin güneþin var gözün feri sönük
Söz ile olsa idi olurdu nice dað bað Yürekte kuruyup dökülünce gül bað Ölüye saða uzaksýn sana ne yar bað Gönül sinede boþ durup durun sinde
Dilin sevda ise zehrin akýt bir kuytuya Sap deðilsin amma keser olma kapýya Bu kapýnýn tapusu bende deðil tanrýya Niyet varmak ise eðer iyi düþün de var
Karaahmet söz eyledi sadece kendine Kendin gibi bil canlý cansýz her ademide Ol revanda yol bitti yol demedi demede Hakkýn eleðinden kendin geçir gel gönül
Ahmet Coþkun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Coşkun 1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.