oradan
o esmer taþlý yoldan geçmeyecek
gözlerine takýlmayacaktým
öyle uzun süre
öyle bir uzun þiir gibi
heyecana yenilir gibi
varlýðýna an an kapýlýr gibi
içten içe erir gibi
baþka yollar deneyecek
baþka zamanlar yaþayacak
baþka gökyüzülere duygulanmayý
baþka bulutlara bambaþka yaðmurlar anlatacaktým
cebimdeki üþengeç kelimelerle
-gerçeðini söylemek gerekirse-
ama yok
sana rastlamak
sana gelmek için adým adým
annem o gün nefis ve kýrmýzý mercimek çorbasýný piþirmedi
o gün sabahtan akþama dek çalýþan çiftçi babam daða gitmedi
o gün altý abim üç ablam uykuya kaldý
o gün az kuþ uçtu
o gün az çocuk oyun oynadý köyün dar sokaðýnda
sevdiðinin geniþ sinesinde az uyudu bir aþýk o gün
ve o gün
her þeye raðmen
sevmekten uzak kalbime raðmen
karþýna çýktým
S O N R A A R Þ I N O L M A K Ý Ç Ý N
aþk kokan ve güzellik konuþan ellerin kaldým
sen kaldým o günden beri