Madem ki, Görmüyorsun yüzümdeki güneþi Ben de aynalara bakýp Þýmartýrým kendimi.
Ah be Gönül Tanem ! Diyorum ki þimdi ; Bir yudum mutluluktan alsam Ben de Arþimet gibi Dünyayý yerinden oynatsam…
Atsan diyorum dýþarý, Biraz da bana versen sevginden. Çok mu zor Bir insaný güldürmek Gönül bahçene buyur etmek? Çok mu zor Diline bal sürmek Ýki güzel laf etmek Bir kadýný elinden tutup, Ekseninde döndürmek?
Bak söylemedi deme, Bir bir günahlarýn yazýlacak Amel denilen deftere...
Aslýnda yetiyorum kendime. Belki de yalana alýþtým Böyle diye diye. Bir gün gidersem bu dünyadan Ýzin almadan senden veya Tanrý’dan Benden sona kalanlara iyi bak. Hiç gerek yokmuþ Ne bombaya, ne silaha Sevgisizlik yetermiþ can almaya …
Yazan:MEHPARE GÖKÇE
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehpare gökçe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.