bu dünyadan göçeli tam dört yýl oldu annem
ne kadarda hýzlý geçti yýllar ah annem
soðuk bir hüzün umarsýz acýlara inat kývranýr gibi
cennete götürenlerin izinde olursun inþallah annem
biliyor musun can annem canýmýn içi
sen benim için en muazzez varlýktýn
yeri doldurulmayan harikamdýn
bana ilk nasihati veren kanýmdýn
seni çok özlüyorum ah annem
yokluðunda neler çektim bir bilsen
sevgi vermeyen kullar oldu bana
viran oldu baðlarým gönül daðýmda duman
hasretin yakýyor içimi annem
þu garip dünyanýn viran acýsý
bin bir ýzdýrabýyla doldu bana
bitmek bilmiyor zulümlerin acý sonu
bir annenin feryadýný kuzucuðunun duy þu sesini
ben hastalýklarla tükendim annem
anladým ki senden baþka kimse sevmemiþ beni
yüzüme gülüp de kuyumu kazmýþlar
oyuncak olmuþ meðer yüreðim ellerinde
kimse senin kadar sevmemiþ beni annem
hep sahte dostlar ve akrabalar sardý etrafýmý
konu komþuya kimseye güvenim kalmadý annem
dost deyip herkesi baðrýma bastým
dost dediklerim baðrýmý delip geçti annem
bu dünyada bak bende yalnýz kaldým
artýk boynumu büktüm çok yoruldum
sen hayata veda edip beni yalnýz býraktýn
derdimi sadece Yaradýný’ma anlattým
ben seni çok özlüyorum ,
mekanýn cennet olsun annem.
Þiirime içli yorumu ile can veren
Sevgili Sessiz Peri’me (S.Yýlmaz)
Sonsuz teþekkürler ve sevgiler..
Kibar Gül !
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.