Özüm Seni Arıyor…

Bir sevgi isteði bedenini sardýðýnda
Ve gönlünde bir huzur hissettiðinde
Meltemle gonca gibi açýlýnca dudaklarýn
Gül tenini bir sýcaklýk okþadýðýnda
O menekþe kokularýna sarýlýnca yüreðin
Utangaçlýktan pembeleþince yanaklarýn
Bil ki;
Yüzüm seni arýyor…

Bir kýpýrtý olduðunda içinde
Ceylan gözlerin ýþýyýnca can, can
Sevgi ile coþmaya baþlayýnca yüreðin
Bir kuþ gibi hissettiðinde kendini
Uzun uzun daldýðýnda gözlerin
Bil ki;
Arýlarýn balý
Ayýn Güneþi aradýðý gibi
Her nereye baksam orada
Gözüm seni arýyor…

Gönülden fýþkýran sevgi ritminin ezgisiyle
Bir bahar yaðmuru sonrasý huzurunu yaþarsan
Kadifeden sözler dökülmeye baþlarsa dilinden
Cývýl cývýl kuþ sesleri duyarsan o anda
Bil ki;
Sözüm seni arýyor…

Bende deðil ki aklým
Ýrademe hâkim olamýyorum
Gece gündüz bütün hücrem
Ve duygularým sensizliðe isyan ediyor...

Gönlünde sonsuz bir mutluluk
Sonsuz bir huzur duyduðunda
Yeni doðmuþ gibi olduðunda bir an
Bil ki;
Bitki köklerinin suyu aradýðý gibi
Özüm seni arýyor…

22.6.2000
Sosyal Medyada Paylaşın: