Aldýn kalbimi gittin uzaklara Saldýn beni kurduðun tuzaklara Muhtaç ettin sen beni kuraklýklara Uzak mahrum býraktýn mutluluklara.
Kuruttuðun kalbimde güller açmýyor Eskisi gibi ismin gözlerin nur saçmýyor Tükettin nurum, dizlerim sana koþmuyor Terk edip giden vefasýz, neden beni sormuyor.
Yaþarken daraðacýný kuran sensin Nefes alýrken acýlarý derdi verensin Kalbimi bedenimden süküpte gidensin Bitirdin beni nurum söyle daha ne istersin.
Oysa aldýðým her nefeste seni solarým Taþmýþ nehirler gibi ben denizine dolarým Sensiz geçirdiðim her gece saç baþ yolarým Yaþadýðým bu þehirde sevgisiz sensiz solarým…
mehmet emin dað 15/03/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.