Sancılı Aynam
kuyular þarkýlý kalpleriyle yalvarýyor
adýmý unutmuþ bir acýdan geliyorum
ve anlamsýz gülümsemeden
iþitip duyuyorsanýz
duyuyorsanýz ey siz ayaklarý ile gezenler
ne olur ölümümü kutlayýn
içimin dýþa akan karanfiliyim
ve kýrmýzýyým
beni yalansýz bir çocuðun gözleriyle sevin
bakir gecelere ilk uyanýþýmý anýmsýyorum
beyaz bulutlu siyah sancýlar
ve yakan ýþýðýn ilk ihaneti
sözlerimi yumuyordum aðzýmý açýp
ama duymuyordunuz
ayný þarkýlarla çocukluðumu kutlayan mavi ýþýltý
seni sevmekle bir suçun ilk ayaðýný gezdim
dilim damaðým bir yanký ile kesildi
hane üstüme býraktýðýnýz serinlikler
beni bana hatýrlatan sevginiz nerde
büyü ve yollara açýl konuþ geniþlet içini
neden çaresiz kuþlar gibi davranýyorsun
kanatlarýndan sýzan özgürlük
seni uçmaya zorlayacak deðil
düþersen kayalýklar acýný örtebilir
yokluk insanýn nesidir
sordukça gölgesidir diye yürüyen
baþ aþaðý gülümseme ile süsleniyorum
söyle hepsi bu mu hepsi
benim güzel sancýlý aynam.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.