Çocukluğum 2
Yanan isli kandiller gördüm,
Gözü yaþlý kadýnlar, dizi kanayan çocuklar...
Yüreði sýzlayan ve sigara dumanýna saklanan babalar.
Hangimiz suçluyduk bu kadar?
Ne yanýmýz eksik kalmýþtý onca þeyden,
Þekerden, sevgiden, bayramlýk giysilerden...
Bir bahar sabahý kokusundaydý belkide,
Sokak uðultularýnda kayboluvermiþti aniden.
Çocukluðuma sýðýnýr atlatýrým yine bunlarý
Unuturum þekeri-pamuðu, simidi-çayý...
Salýncakta neymiþ, unuturum hepsini,
Desem de aklýmda bir yerde, ceplerime doldurmuþum.
Ümitlerimi,bilyelerimi, gülüþlerimi...
Uçurtmamý,bisikletimi ve dedemin saatlerini...
Tamam kabul ediyorum, saramasamda yaralarýmý
Hala güzel düþlerim var benim.
m.kilincdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.