Bir çocuðun...
Gözlerinde hüzün baðdaþ kurmuþ
Bir çocuðun umudu elinden alýnmýþ
Yanlýz baþýna,denizin ortasýnda
Dalga dalga üzerine gelir deniz
Fýrtýna kanatlarýný kýrar
Karanlýk çöker,vakit çok geç
Uçamaz,kaçamaz artýk...
Keskin bir bakýþla çocuk sen
Yakarsýn,yýkarsýn,kýrarsýn
Ama gelemezsin...
Çok fazla bu sessizlik,sensizlik...
Olumlu,olumsuz
Sözcükler düðümlenmiþ
Lal dilimiz,saðýr kulaðýmýz
Göz yanýlgýsý derler
Yürek sancýsý,yüreðimiz lime lime
Hava þartlarýna göre deðiþken
Oysa kimin umurunda
Göz yaþlarý sel olmuþ,tükenmiþ
Son darbenin hýþmýyla
Yer,gök alabora,yaþama dair umut
Hani nerde çocuk,sen nerdesin?
Gölgeler karanlýðýn içinde kaybolmuþ
Göz göze gelemeyiz senle bir daha
Biz...
Uzaklaþtýk bizden,sizden,kendimizden
Biz uzaklaþtýk sözden, sevdiklerimizden
Þimdi hassas bir terazidir her yaþanan
iç içe ama yanlýz
iç içe ama kimsesiz
iç içe ama sevgisiz
Yedek bir umudun peþindeyiz
Seni avutamayýz çocuk
Sadece resmine aðlarýz iþte
Sence çocuk...
Hangi daðýn dumanýný saklayabilir ki
Açtýðýmýz þemsiye
Hangi daðýn eteðinde toplarýz sevincimizi
Hüznümüzü ekeriz topraða...
Yine derin bir sessizlik
Umut ve bekleyiþin ardýndan
Ayný anda olumsuzlaþan düþünceler
Yok olan emeller, düþler
Ayný anda kaybolan bedenler
Bu korkuyla yaþayamayýz çocuk...
Bir çocuðun gözlerine nasýl baðdaþ kurar ki hüzün!
sevay