EŞ ZAMANDA İKİ EVLAT

2008-01-02

Ýki ölüm, iki günde,
Ateþ yürek kavuruyor.
Yatarlar köyün önünde,
Deli rüzgâr savuruyor.

Biri Behram biri Bedri,
Biri cani, bilmez kadri,
Mehmetçiðin çoktur hatrý,
Nöbette vatan koruyor.

Bedri vatan için þehit,
Behram pis pisine meyyit,
Neredesin koca Seyyit,
Mehmet gücünü soruyor.

Birisi asker sýnýrda,
Biri, terörist kenarda,
Ana evlat bekler yarda,
Figaný arzý yarýyor.

Ýkisi de bir anadan,
Ýkisi de bir babadan,
Yardým et bize yaradan,
Kardeþ kardeþi vuruyor.

Dere tepe can pazarý,
Gitti gönüller gülzarý,
Dost aðlarken zarý zarý,
Düþman karþýda duruyor.

Anasý Bedri’sin arar,
Bedri vatanýný sorar,
Behram çoktan vermiþ karar,
Caný candan ayýrýyor.

Behram’ýna hayýnsýn der,
Gir topraða mayýnsýn der,
Daðlar kirden arýnsýn der,
Gönlünü böyle yoruyor.

Daðý taþý oydurdular,
Caný cana kýydýrdýlar,
Kara yere koydurdular,
Düþen can caný sarýyor.

Mesken ettiler daðlarý,
Yurt tuttular ayrý ayrý,
Bölmek için bu diyarý,
Melun terör kuduruyor.

Rabia BARIÞ






Sosyal Medyada Paylaşın: