sýðdýramadým seni yüreðime, zamanda dar mekanda.. yetmiyor yetmiyecek gibi de, ben sana demedim boþuna yar, gözlerim yollar hep hasretine doðar.. býrak anlamsýzlýkta yatsýn umut, mutluluk kuçaklarken seni, benim ne önemim var? .. aðlasýn gözler yutkunsun can sensizliðini, kopsun yokluðunda fýrtýnalar gölgelere sýðýnsýn yarýnlar ben bensizliðim de yok olayým ne fark eder? .. hiç bir þey, sen yolunda ben yolumda kesiþmelerin ucunda günahlar sevaplara inat, yaþam gibi sevmek olmuþ kabahat.. acýlara bulanan gurbet, beni benden etti beni senden.. gerisi artýk bundan sonra yüreðin çilesi boyutlar olurken koy sonsuzluk ta kalacak her zaman ki gibi benim gibi sevgim gibi gönülde toy...
(Berlin,13.03.2014)
Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Talat Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.