HÜZÜNLÜ MEVSİM(ADIM SONBAHAR)
’-Suçum ne bilmem ki þu adama karþý,
Bir devinimin basamaðýyým ben sade.
Hani renklerim de biraz kederli ama;
Çare yok,adým sonbahar;hüzünlü mevsim’
Ben de bilirim suçun yok ama ne fayda?
Sen gelince gözlerime perdeler iner...
Sarý yaprak,boz toprak,kasvetli gökyüzü,
Yýðýlýr gönlüme,olur hüzün yumaðý!
’-Suç sende arkadaþ boþuna beni yerme,
Kendi dertlerini benim üstüme derme.
Benim de sevenlerim var,hem de sayýsýz,
Yalnýzca sen küsüyorsun,bana git deme.
Sana þikayetim yok,anlamazsýn beni
Benim derdim kendimle harcayamam seni.
Ama yine de izlerin sinem de beni;
Bir diyara götürür ki,bilmem yerini!
’-Senin derdini anladým,gönlün yaralý.
Sevda yolunda deþmiþler senin yaraný.
Benim suçum þu ki;hatýrlattým bunlarý,
Çare yok,adým sonbahar;hüzünlü mevsim!
AHMET ASAL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.