ATEŞLERE ATAR,KÜLDEN KONUŞUR

Beni uyutmuyor,bütün bir gece,
Her sabah baþka bir yelden konuþur.
Bulutlar içinde,þimþek sadece,
Yaðmur olup yaðmaz,selden konuþur.

Bilmece,bulmaca her bir kelâmý,
Þaþkýna çevirir,kutlu selâmý,
Beni çýldýrtmak mý? Bilmem meramý,
Kendinden bahsetmez,elden konuþur.

Sanki benim derdim bana az gibi,
Baharý kýþ etti,kýþý yaz gibi,
Gözleri sürmeli,kendi saz gibi,
Her Dakka ayrý bir telden konuþur.

Aþkýný umutla kalbime sokar,
Cennetine girsem,Tâmu’da yakar,
Sessizce yol bulup,kalbime akar,
Kuþ dili denilen dilden konuþur.

Ýmdat beklesem de duymaz çaðrýmý,
Birden bine katlar dinmez aðrýmý,
Her gün dikenlerle yýrtar baðrýmý,
Ýçimi kanatýr,gülden konuþur.

Derdi ben çekerim,ona ne gam ki?
Benim bu hâlimden zevk alýr sanki,
Tarifi imkansýz bu öyle an ki,
Deryalar içinde,çölden konuþur.

Yaralý’yý deli divâne eden,
Nokta koydum derken.baþlýyor “ve” den,
Bilmem ki bu zulmün sebebi neden?
Ateþlere atýp,külden konuþur.

22.06.2007
Sosyal Medyada Paylaşın: