Yücelt sen ey rabbim, benden baþka herkesi. Olsun çölde, katar katar bir çok devesi. Neyleyim ben, jaguar’ý hem mersedesi. Kör topal, bir eþeðe’de rabbim eyvallah...
Aðamýn olsun, köþkü sarayý otaðý. Nasip et bana, daðý çölü hem bataðý. Neyleyim ben rabbim, kuþ tüðünden yataðý. Otdan çuldan, döþeðe’de rabbim eyvallah...
Herkes sað olsun, yaþasýn bense bir ölü. Dost’lara bað bahçe, nasip et bana çölü. Herkesin baðýnda açsýn, rengarenk gülü. Daðda biten, çiçeðe’de rabbim eyvallah...
Sonbahar kýþý bana ver, dostlara yazý. Herkese komyon kamyon, ver banada azý. Neyleyim ben ördeði, tavuðu hem kazý. Sürüngene böceðe’de, rabbim eyvallah...
Dostlara ver sen, samur kürk ipekten halý. Ver rabbim isteyene, çok dünyalýk malý. Herkes yesin týka basa, kaymaðý balý. Çöpte kuru ekmeðe’de, rabbim eyvallah...
Her kese saðlýk ver, rabbim gülsün oynasýn. Dostlarýn benzi sararýp, yüzü solmasýn. Bende dert çok olsun, dermaný bulunmasýn. Senden gelen çileye’de, rabbim eyvallah...
TAÞGIN,ým dost’lara ver, sen köþkü yalýyý. Yanýnda ver üç beþ, güzel süslü karýyý. Ben istemem, hasýr kilim hemde halýyý. Mekaným þu çöplüðe’de, rabbim eyvallah... H.S:13
12/03/2014 Zekeriya TAÞGIN
Þiir’i ilk kaleme aldýðým Tarih:18/11/2000 Sosyal Medyada Paylaşın:
zkrytsgn Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.