beni mahrum etme gülüþünden bu son demimde dayanmak kolay mý sanýyordun saçlarýndan asýlamamak hayata býrakma ellerimi parmaklarým soðuyana dek dizlerim tutmaz artýk ardýn sýra koþmaya
G i t m e.. …
göðsümün ortasýnda son soluk durana dek
býrak ta kollarýnda varayým sonsuzluða ebedi yaþama yolculasýn beni ýlýk nefesin hayalinle yaþadým seni bir an dur da gözlerinde güneþleri toplayarak öleyim
ben sensiz her gün bin kere ölüp dirilirken tek bir canýmda hücrelerim kadar yokluðunda seni milyonlarca var etmiþken biter misin sandýn toprak olduðumda yeter ki unutma ruhumla sevdiðimi yýldýzlardan seslenir yüreðim adýmý her andýðýnda
dökme yaþýný alnýmda ter boþalmadan dinle bak yaðmur yýkýyor ýzdýraplarýmý sen böyle aðlarken çýkar mý can bedenden
bu yeni ölüþüm deðil ki sevgili
murâdýn alan bu gelenden de beter almýþtý canýmý
seni benden aldýðý gün..
AzzE
Sosyal Medyada Paylaşın:
A_zz_E Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.