Su gibi akan ipek saçlarýný savurdu Þimþek çakan gözleriyle kavurdu tüm bakýþlarý Acý bir tebessümle kývrýldý, siyahýn asaletini kýþkýrtan dudaklarýndaki kýrmýzý
Karanlýk garýn soðuk zemininde çýnladý yüksek topuklarýnýn sesi hýzlý ve seri korkunun esaretinde, ruhunu azad edememiþ belli aradaki s’esler çýrpýnýþýn sessizliði
Kara trenin son vagonuna süzülüp çocukça bir suçlulukla ve acemice kýrmýzý rujunu bulaþtýrdý bembeyaz zarfa usulca yerleþtirdi en son koltuða ve býrakýlmýþ emanetini alýp koþar adým uzaklaþtý
Nice zaman sonra yüreðini sýkýþtýran koþuþturmayý býraktý saat kaçtý, sabah mýydý, gece mi? yaðmur yaðýyordu üstelik sýrýlsýklamdý gözleri
Emanet yere düþtü birden kayýp ellerinden rüzgar uçuþturdu sayfalarýný anýlar bulaþtý ayaklarýna, þiirler süzüldü aklýnýn ücrasýndan yüreðinin kuytusuna
Attý kendini dizlerinin üzerine emekleyerek toparladý her birini özenle yüreðinden damlayan kanla kutsadý kapattý anýlarýnýn defterini
Vurgun yemiþ sevdasýný gömdü avuçlarýna Daha güçlü kalktý ayaða
Açýlmamak üzere kapatýlan defteri tozlu bir rafa yerleþtirdi.
"Arada bir þiir kokar belki!.."
Buse DENÝZ(A.G.)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse DENİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.