Her canlý ölümü tadacak olsa da Yakýþmýyor kimseye be yoldaþým Hele çocuða hiç yakýþmýyor deðil mi? Ölmek hep bize mi, acý hep bize mi? Ýsyan hep bize mi be yoldaþým?
Ben Berkin olaydým, biz Berkin olaydýk Ama babasý, anasý olmayaydýk be yoldaþým Biz bizken yandýk Onlar gibi yanmayaydýk Onlar gibi yanmayaydýk be yoldaþým
Hayatýmýzý zifire Dilimizi küfre alýþtýrdýlar be yoldaþým Þimdi biz nasýl aþk þiirleri yazalým Nasýl koklayalým sevdiðimizi Yakýþýr mý bize be yoldaþým?
Sevdalar bir yana düþmüþ Yürekler artýk y/anmak için var be yoldaþým Çocuklar bebeler, küsmüþ Sýrtýmýzda bu aðýr yük varken "Susmak" niye be yoldaþým?
Gurbet nedir? Sýla nedir? Hasret nedir? Leyla nedir? Mecnun nedir be yoldaþým? Hangi vuslat kavuþturur bizi Berkin gibi ölüme Hangi hicran böylesine acý verir gülüme Çocuk nedir? Ölüm nedir be yoldaþým...
Mehmet Fikret ÜNALAN Sosyal Medyada Paylaşın:
UNALAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.