Vazgeçtim, üzüm karasý gözlerinden, Masallar kadar tatlý sözlerinden vazgeçtim. Kiraz kýrmýzýsý, çatlak dudaklarýndan, Bana senin kokunu getiren rüzgarlardan, Seni hatýrlatan bütün þarkýlardan vazgeçtim.
Umudumun bittiði yerlere güller dikmekten, Her acý cigaramýn sonunda "of " çekmekten, Hayatý, sen diye yaþamaktan vazgeçtim. Yalan dünyanýn, doðrularýný dinlemekten, Kadehlerden, gözyaþýma su katýp içmekten, Yalancý dostlarý, çevremde görmekten vazgeçtim.
Bir adýný silemedim kalbimden senin, Yýldýzýma, gözyaþý dökmene alýþamadým. Aþk sendin, sevginin anlamý sendin. Sen de yalan olup gittin ya... Sayende yalancý aþklardan vazgeçtim.
Gecenin bir yarýsý, elimde kalem, Yine seni anlatýyorum, bilmiyorum ki neden? Þehrin, ýþýklarýný izliyorum hayalinle, Nedensiz nedenlerden vazgeçtim, iþte böylece, Senin yüzünden, artýk güvenmiyorum aþka, Ýnanýr mýyým, sevgi dolu dediðin o bakýþa Yoruldum, bu yolda yürümekten be güzelim. Saçlarýma, yaðdýrdýðýn karlara bakýp da, Hayatýmdan senin için vazgeçtim.
Aslýna bakarsan be gülüm, ben sana deðil, Düþümdeki emsalsiz güzele vuruldum. Sonra da onun günahýný senin boynuna yükledim. Affet beni bir tanem, Galiba ben aþk adýna büyük bir günah iþledim, Ýþte bunun için de, ben aþkýn platonik olanýný sevdim. Sonunda platonik aþklardan da senden de vazgeçtim.
BAKÝ EVKARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
bakican. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.