YOKLUĞUN ÇOCUK...

Uyuturum küçücük düþlerini avuçlarýmda,
Acýnýn solgun rengi düþerken pembe yanaklarýna,
Gözlerinde teslim bayraklarý,
Ömrümün kirlenmiþ sayfalarýna inat...



Seninle ,yürümek bildiðim yollarý,
Keþfetmeni beklemek ,yaþama dair tüm renkleri
Dünyanýn ,adýmlarýn kadar küçük olmadýðýný,
Kuþlarýn uçabildiðini,balýklarýn yüzebildiðini
Ve babalarýn bir gün çekip gideceklerini !
Seninle acýmak ,düþtüðünde kanayan dizine,
Ve terkedilmeyi bu kadar erken öðrenmen,
Susman,küçük dudaklarýný büzüp neden araman
Resimlerdeki eksik nefeslere...

Yokluðun çocuk,
Benim kara kýþlarým olurdu,
Soluksuz düþerdim minicik avuçlarýna,
Ama bilki sokaklar doðurmuyor ihanetleri,
Bu kelimeler aðýr gelirken küçücük omuzlarýna,
Terkedildiðinde üþüme diye giydiriyorum güveni sýrtýna,
Yokluðun çocuk,
Ýstediðin resim karesinde olamamak,
Uçurtma mevsimi nasýl caným yanar bilir misin
Bizim uçurtmamýzý senin her doðum gününde vuruyorlar zaten...

Þimdi en baþa dönelim doðum sancýlarýma,
Zeytin gözlerine dönelim,
Gülümseyen bakýþlarla seni bekleyen herkese,
Eksildik ,birimiz yenik düþtü aðýr aksak ihanetlere..
Yol bizim ,yolcu biziz..
Baþarýlar,anýlar,hayat tüm düþman bakýþlara raðmen güzel
savaþlara,açlýklara raðmen nefes almak ,onurlu yaþamak
Bir eksik bir fazla ,yol uzun çocuk...
Mutluluk gülümserken etiketlenmiþ gülüþünden
Iþýyan seher vakitlerinde
Bin duamsýn,
Ayaðýn acýya takýlmasýn....

ANNEN.....


Sosyal Medyada Paylaşın: