Eðmen baþýnýzý eðmen Dal budak kýrýlýr demen Ben Gözde’mi gelin verdim Nazara geldik bilememem
Akar deli çayýn suyu Dökülür gözümün nuru Dayý hala çocuklarý Deðmezmiþ buna Cansu’yu
Anamýn ben kuzusuyum Acemiyim kusurluyum Ben anamý dinlemedim Çekiyorum ben acýmý
Ýlim ilim uzak deðil Yabancý çocuklar deðil Dayý hala çocuklarý Çekilecek çile deðil
Emine’m senin derdine Gelin verdik süne süne Kara talih silinmezmiþ Düþmanýn baþýna verme
Abdullah gelsin yanýma Odlar basarým baðrýma Gelin torunum gelmesin Cenazeme mezarýma
01.04.2013-Hasan TAÞDEMÝR
NOT: DAYI HALA ÇOCUKLARI MUTLU YUVA KURDULAR AMA UZUN SÜRMEDÝ EVLÝLÝKLERÝ.ESASINDA HER ÝKÝSÝ DE KÜLTÜRLÜ ÇOCUKLARDI VE AKRABA ÝDÝLER MUTLULUKLARI KISA ZAMANDA SÖNDÜ.HER ÝKÝSÝ DE ENÝ KONU AKRABAM SAYILIRDI. BANA BÖYLE ACI ÞÝÝR YAZMAMA NEDEN OLDULAR. GÖRÜÞ VE DÜÞÜNCELERÝNÝZÝ BEKLER SAYGILARIMI SUNARIM.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Taşdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.