ALDIN MI GÖNÜL
Bir görevin vardýr bilmiyor musun?
Seherde huzura, vardýn mý gönül
Rýzýk vermiþ idi yüce yaradan
Arayýp ta onu buldun mu gönül
Baksana daðlara, hemde taþlara
Seyrettin mi gözden akan yaþlara
Rabbim kanat takmýþ gökte kuþlara
Düþünüpte ibret aldýn mý gönül
Her zaman nehirler doldurur durur
Denizler taþmýyor, bilmem ki nolur
Bilmem bunca sular, nereden gelir
Düþünüpte kafa yordun mu gönül
Yeþillenir toprak tohum atýnca
Yaz mý gelir daðlar çiçek açýnca
Güz oluyor aðaç gazel dökünce
Düþünüpte ibret aldýn mý gönül
Posoflu âþýktýr yaradan sana
Ýbretle bakarým, yaratýlana
Hepside birer ders verir insana
Düþünüpte ibret aldýn mý gönül:
Sosyal Medyada Paylaşın:
nevrettin uludağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.