Bir aðacýn altýna düþmüþ gölgeler,
Kaplar yürekleri ince bir hüznün sýzýsý.
Nasýl yalvarýr bir çoban kavalý.
Sesi, dalga dalga þen yaylalarda
Gezinir, ses verir, karþý daðlardan,
Konuþmalar gelir sanki civar baðlardan...
Bir koyun çýngýraðý nasýl hýçkýrýr?
Her adým atýþýnda, inceden ince.
Baþaklar gülümser, kýpýrdanýr,
Gelinciklerse dinlerler sessizce...
Bir aðacýn rüzgârda sallanýþý,
Yaslamýþ baþýný gövdesine bir çoban kýzý.
Düþünde yâri var, söylemese de,
Söylüyor yanaklarýnýn allanýþý...
Rüzgâr dalý, dal yüreði okþarken,
Usul usul sallar dal uçlarýný,
Kuzular meleþir, çoban eyleþir,
Cývýldayan kuþlar sevdâ söyleþir...
Güneþin ýþýðý vurmuþ çilli yüzüne,
Bakarken gözleri mahmur mahmur,
Uyanýr, diline bir türkü takar,
Buðulu sesiyle içli mi içli,
Kim bilir, belki de yârine yakar...
Sallar kuyruðunu çoban köpeði,
Vefâyý görürsün, kahve gözünde,
Oturmuþ, gözleri çoban kýzýnda,
Uðruna can verir sanki özünde...
Uzaklarde bir evde, bir baca tüter,
Savrulur, dalga dalga mavi göklere...
Sýcacýk yufkalarýn gelir kokusu,
Koþar, gelir sarý saçlý çocuklar.
Kývýrcýk perçemleri düþmüþ alnýna,
Ýþtahlý bakýþlar, sýcak yufkalar,
Ýçten gülücükler, bir çift mavi göz,
Bu güzelliklere yetmez hiç bir söz...
Hâlenur Kor
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.