Sakladým seni en kuytu köþeye... Nasýl ki bir çocuk saklar en sevdiði oyuncaðýný, En gizli yere; Kimse dokunmasýn, kimse bozmasýn diye en derine. O heyecan, o sevgi, o hevesle, Sakladým seni en kuytu köþeye...
Nasýl ki sadece çocuk bilir o yeri, Ben de öyle belledim yerini. Ne kimseye söyledim, Ne kimseye gösterdim. O yeri bir ben bildim.
Mutluluktu orada durduðunu bilmek, Heyecandý varlýðýný hissetmek, Güvendi benim olduðunu bilmek, Ama en güzeliydi senin olabilmek...
Sosyal Medyada Paylaşın:
benriya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.