Gecenin ayazý sensiz soðuk ve de buzdu Kanayan yarama sanki dökülenler tuzdu Bedenimden arta kalanlarý süpüren tozdu Sensiz kaldýðým zaman mevsim aðustosdu.
Giden gelmez anladým bunlarda geldi baþa Yaðmur misali gözyaþlarý deðince karakaþa Aþk uðruna öldü yakýþýr baþucuna dikilen taþa Benim Allaha bir de sana isyan deðildir haþa
Ey sevdasýna yanýp tutuþtuðum bittimi sözler Söyle ey yar mazide mi kaldý yaþanan günler Bir hiç uðrunamýydý kalpte alevlenen közler Haykýra haykýra söylüyorum caným seni özler.
Ne kadar kavuþmak istesem de kavuþamadým Gittiðin o yollarý yakýn etmeyi baþaramadým Ey sol yanýmdan vuran yar seni unutamadým Elveda demeye ellerim gidemedi yazamadým.
mehmet emin dað 09/03/2014
Sosyal Medyada Paylaşın:
kosarli 47 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.