Güneþe ermekti Düþümde görmekti güneþi Fakat güneþe dönüþmekti en çok
Fýsýltýyla kurtulurum sandýmdý karanlýðýmdan Ürkersem daðýlýr diye mürekkep Kaptýkaçtýlarda bir eski aný Albümde sararsýn diyeydi susuþum
Yoksa hançerimi çýkarýp kýnýndan Biçiverirdim rüzgârý Akdeniz kokuyorum Çilek açýyor avuçlarýmýn ortasýnda Kýrýlýyorum kibrit çöpü gibi
Anlaþýlmazlýk dolu her yan Bir daha hiç giremeyeceðim o dar kapýdan Hiç konmayacak kelebekler omuzlarýma Olsun Ben o dar kapýdan geçip Kelebekleri gördüm ya Ve benleþtim ilk, son kez Ýnadýna, inadýma...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fırat Avcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.