Kara Sevda
Canýma da,kýyarým yeter ki,iste benden.
Sana olan bu sevgim,aslý degil bedenden.
Tüm ruhumla severek,seni senden de,fazla.
Çekerim her acýyý,ruhumdaki ayazla.
Bu sevginin yok sonu,kýyamet bile gelse.
Sonu ondan da,sonra,ondan sonra,ne var ki,
Sonsuz aþka göz yumup,bunu anlaya bilse,
Kýyamet de,severdi,aþka yüregi yok ki,
Ben kara sevdalarýn,kararsýz karasýyým.
Bir karara gelmeden,karasýný seçmiþim.
Kara sevda þarabsa,ben yürek yarasýyým.
Yürek saðalsýn deye,þarabýndan içmiþim.
Sarhoþum ben aþkýmýn karasýna,akýna.
Meyhoþum,tadým biraz,ekþi gelicek sana.
Uçmuþum aþký alýp,kanadýmýn altýna,
Vardýðým,tadý meyhoþ,kara sarhoþ geceler,
Kara sevdayý seçen,aþk sözünü heceler.
Yazar : Abdullazadə Orxan.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Orxan Abdullazade Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.