Hadi yürü be gülüm ayaklarýný geçmiþin çakýl taþlarýna vura vura saatleri ayrýlýða kura kura ardýna bile bakmadan çiðne git ne varsa ölüm kokan bu þehirden.
Kuru soðuklarda üþüyen ellerime aldýrma baharý sakladým avuçlarýmda senden sonra süreceðim alnýma
Onca yangýný soðuk nefesimle söndüren ben buz daðlarýný içimde saklarken keder eðreti duruyor üstümde denedim biliyorum
Dudaklarýmda gizli bir sevda karanlýðýndan öpemezsin gülüþüne çýkart gözlerimi bu þehir gölgesiyle kavga edenlerindir.
Sen anlamazsýn gülüm ýþýðý siper eden alaz gecelerimde þehrin üstünde duran sitemin gölgelerini bir kadýnýn eteklerini toplayarak baldýrlarýný göstere göstere ölü þehrin üstünde topuklarýndan çýkan haþin hýçkýrýk seslerini yumulu zannedersin acýlarý kucaklayan gözlerini göðsünden damlayarak ak sütüne karýþan yalnýzlýðý sadece öpersin hýrpalanmýþ dudaklarýndan bir merminin soðuk gülüþüne kanarsýn.
Aþk çýðlýk çýðlýða son rötuþlrarýný yapar bu þehre sen güzel kadýnýn resimlerini sürersin kasýklarýna karnýný tuta tuta gülersin .
Þehvetin soðuk terleri sýrtýndan süzülürken üþüyen sarkýtlarýný ýsýtmak istersin ölü þehrin ellerinde ve sen bir teneþiri öpersin yokluðumda.
Kavgam sevdayý ucube bir yatakta bir adamýn koynuna sokanlarla aþk diye çarþafa dolanan kanýn kokusu kusturur hep beni gülüm mucize bir çocuðun tohumlarý saçýlýrken ortalýða ah nerdesin be ölüm.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.