cama vurdu dal uyandým pencereyi açýnca kedi irkildi tanýdý beni karýþýrken ýhlamur mahmurluða yeniden yumdu gözlerini
örtülerde bir yýðýn gölge ýþýðý geceden kalma kim bilir nasýl sarýlmýþým korkularýma nasýl kapanmýþým yastýða salya sümük veda ederken uçurumlara
esneyen ayna kýrýk kalpli yansýmalar istemiyorum beni bana olduðumdan eskimiþ göstereceksen eðer cezalýsýn yüzün duvara dönük bugün süslenip geldiðimde bir daha ayný teraneyi duymak istemiyorum
gün doldu aydýnlattý duvarlarý baktým dokundum beyaz odaya hafif ayaz ama mutlu bir dýþarýsý karýþýyor deðiþtir kendini inip içinin iç sözüne yemin et inandýr günün güzel geçeceðine
cama vurdu dal uyandým peri sezgileri ve yeþil ilhamým su serptim yüzüm ellerimi tanýdý kaþlarým gözlerimi kulaklarým burnumu evirip çevirip selamladým kendimi yenebilmek için karanlýklarýn fendini.
Sosyal Medyada Paylaşın:
molilaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.