AMASYA DÜŞLER ŞEHRİM

Bir yaz günü,
Þehzadeler yolunda,
Rengarenk ýþýklar altýnda,
Bir bankta.
Ýçim geçmiþ dalmýþým,
Düþlere dalmýþ,
Bu þehir ki hala anlatýlamamýþ,
Bir masalmýþ.

Frigler’den Hititler’e ve halklarýna,
Teþup’un kutsadýðý topraklarýna,
Strabon coðrafyada bir yer arýyor,
Amesia’ geçmiþine sarýp sarmalanýyor.

Pontus halký tarihini daða yazýyor,
Krallarýna layýk mezar kazýyor,
Harþena Kalesinin sarp yamaçlarýna,
Ýnançlarý uðruna, amaçlarýna.

Ýlhanlýnýn mirasýysa dünyada tekdir,
Mumyalar bu konuda bize örnektir,
Geçmiþten günümüze ýþýk tutuyor,
Baðrýnda yatanlarý hep avutuyor.

Mihri Hatun’sa terennüm ediyor,
Aþk kokulu yalýboyu evinden,
Ferhat külüngünü savuruyor,
Þirin’e aþkýyla en derinden.

Bimarhanenin içiyse, naðme doluyor,
O naðmeler ki hastalara, þifa oluyor,
Taþhan’ým Kümbet’im içi sýrmalým,
Minarelere örnektir hala burmalým.

Beyazýtým, Gümüþlüm, Sofu’lum,
Künç köprüm, Maðdenüs’üm, yosun kokulum,
Ýris Nehrim, her þeyim hayatým,
Uyandýðýmda dimaðýmda bunlar kalaným,

Düþler Þehri diyoruz buraya biz,
Düþe düþmeden göremezsiniz,
Düþler þehrini siz…
10.10.2013
Mehmet TOZLU

Sosyal Medyada Paylaşın: