sen yeterki gel

öyle bi estin ki
rüzgar deðil lodos deðil
fýrtýna, kýyamet
ardýndan görebildiðim aþksýz gözlerin...
sen, o þiddettle
kapýyý kapattýn yüzüme
sýkýþan parmaklarým deðildi,
keþke parmaklarým olsaydý.
olsaydý da küsmeseydim sana, delicesine ..
yeni doðmuþ bebekteki gibi temiz
sobanýn içindeki kömür gibi sýcak
ve sadece seni ýsýtmak için yanan
yüreðimdi kapýda sýkýþan.
o an iþte deprem,
deprem oldu yüreðimde
yoksa ben sana nasýl küserim

þimdi senin,
o kapýnýn ardýnda býraktýðýn
seni seven bir adamdan fazlasý
anlatsam kelimeler sýðmaz
yazsam yazamam kalem yetmez

biþey deðiþmedi aslýnda,
aslýnda sende farklý deðildin
onca kalabalýðýn içinde
sadece sende kayboldum o kadar

kahvenin fýndýklýsýný seversin sen
sadece bu yüzden tiryakisi oldum
istersen sen kahveni içerken masal okuyayým
hatta kahven hakkýnda romanlar yazayým
sen yeterki gel.
Sosyal Medyada Paylaşın: