Þu yalan dünya içindeki yalan insanlara,
Kendi gibi olamayanlara,
Kalýn perdeler arkasýnda ki,
Yüreklerini insanlýða kapatanlara,
Ýçlerini kin ve nefretle dolduranlara,
Gönülden bir sesleniþim var...
Sadece kendimiz olsak,
Hayatýn her anýnda!
Bütün yürekleri tebessümle doldursak!
Muhabbetlerimizle dostluklar kursak,
Kötülük tohumu yerine iyilik eksek,
Mazlumun elinden tutanlar olsak,
Dost dendiðinde,
ilk akla gelen sen, ben, o demeden, birlik olsak,
Bu bir çýðýlýktýr,
Duyulur mu sesim?
Yusuf IÞIK