BİR YUSUF MASALI

Kurtuldun ya cahilden, sevinirsin artýk
Kapatmana gerek yok açýk tut sayfaný
Bir arayýþ çýrpýnýþtý, belki bir anlýk
Bundan sonra üzülmezsin yorma kafaný!

Beni en çok üzen kurduðun cümlede
Bir musibet hayýrlý deyip, yaptýðýn eylem!
Hep içime atmýþtým, saygýmdan gene de
Doðrudan söyleseydin, olmazdý gailem.

Ayný telden çalanlarýn duygusal baðý
Kuvvetlenir zamanla dönüþür sevgiye
Ýki dosta siper oldu örümcek aðý
Lisanen çekti perde, Allah diye diye!

Cahilem ne bilem kelam etmeyi
Biz yanýna yakýþmayýz öðretmenim
Dam da deve aranmaz, mâkam gütmeyi!
Tâcý tahtý yere gömdük öðretmenim

Unutma; seni senden alacak deðildim
Buna gücüm yetmez ki; biliyorsun sen
Ben, beni tanýyamadým, kendim deðildim
Fakat her vesileyle kýrýyorsun sen.

Duygular aðýrlaþtý diller çözüldü
Ýçinden çýkýlmaza gidiyor yollar
Bu sevgi bu duygu sensiz gömüldü
Yüreðim de bir ateþ içim kan aðlar

Doðrusu böyleydi en baþýndan ama
Neden böyle uzadý çýktý doruða!
Kalbime hançer oldu, sapladýðýn kama
Nefes alamýyorum, kaldým soluk soluða

Bilmiyorum okur musun benim sayfamý
Nasýl toparlarým bilmem, daðýnýk kafamý
Hayatýn içinde bulduk, duygu ritmini
Güzellik, boy pos endam öldürür adamý!

Ama susmalýyým kendime! Söyleme dilim
Her þeyi içime atmalýyým, O’kor da kalsýn
Bu duygu fýrtýnasý yaþayan, zavallý halim
Çatýrdýyor iskele, Gönül ne yapsýn!

Gayri unutmak derim ama yapamam
Ne yapsam gitmiyor hayalin bende!
Bundan sonra resmine de bakamam
Sen kaldýn kendinle, benim aklým sende

Artýk böyle yazacaðým ahkâm keserek!
Gözlerinden hýzla geçip, kalbe inerek
Ulu orta konuþarak, söylüyordum sana
Sen de bana inandýn! Gönül vererek

Hayýr! Duygular sahihti, ama ölçülü
Belli etsem de geçemem, tabii ki eyleme!
Ey! Babasýnýn didarý, pek sevgili gülü
Ben yýkýcý deðilim, giremem mahreme

Yollar kesiþirmi bilmem,belki kim bilir
Salisen ne olacak neler kim bilir
Sen ister inan bana, ister inanma
Tek bildiðim kader, Onu da Allah bilir.

Ulu orta ahkâm deðil, yaþadýðým âný
Ýçimden geldiði gibi, paylaþtýðým aný
Bende hatalýydým süreçte, dediðin âný
Sende buna dâhildin, soluklandýðýn aný.

Doðru bir karara vardýn, yanlýþ resimde
Gözlerine bakmadan, söylemem derdin!
Yere bakan gözlerinle, demesine dedin de
Yüzüme bile bakamadan, kararý sen verdin.

Hani olmaz benim ki ya; bir ümit iþte!
Arayýp sorar mý diye, gözüm yollarda
Ýnsan aðlarmýþ haline: geliþ ve gidiþte!
Bir yusuf masalý anlattým, kalbim firarda.
Yusuf Erdoðan

Sosyal Medyada Paylaşın: